Klinika Weterynaryjna MarysinBlog

Kamica moczowa, czyli występowanie złogów w nerkach, moczowodach, pęcherzu moczowym czy cewce moczowej, to częsty problem wśród psów i kotów. Najczęściej złogi, czyli nic innego jak kamienie, powstają w pęcherzu moczowym powodując jego stan zapalny i bolesność. Konsekwencją nieleczonej kamicy może być zatkanie cewki moczowej lub ujścia moczowodów a w konsekwencji zastój moczu w nerkach i ich całkowite uszkodzenie – wodonercze.

Najczęściej występujące złogi to fosforany amonowo magnezowe potocznie nazywany struwitami (ok 60% przypadków) oraz szczawiany wapnia czyli oksalaty (ok 30% przypadków). Znacznie rzadziej występujące złogi to: fosforany wapnia, moczany, kamienie cystynowe, krzemianowe oraz mieszane. Na ich powstawanie mają wpływ: nieprawidłowa dieta i niewielkie spożycie wody, mała aktywność fizyczna, rzadkie oddawanie moczu ale również predyspozycje genetyczne i rasowe. Kamica może być konsekwencją chorób metabolicznych lub nieleczonego zapalenia pęcherza moczowego na skutek występujących w pęcherzu bakterii. Stwierdzono częstsze występowanie choroby u samców w starszym wieku.

Objawy i diagnostyka:

Pacjenci trafiający do lecznicy wykazują zaburzenia w oddawaniu moczu lub całkowity bezmocz. U większości oddawanie moczu powoduje bolesność, a w moczu właściciele obserwują obecność kropli krwi. Często towarzyszy temu ogólne posmutnienie, brak chęci do ruchu, osłabiony apetyt.
Jeśli zwierzę nie oddaje moczu od dłuższego czasu, w pierwszej kolejności wykonujemy próbę udrożnienia cewki moczowej. Służącym do tego zabiegiem jest najczęściej cewnikowanie. Pobrany podczas cewnikowania lub punkcji pęcherza mocz zostaje poddany analizie ogólnej oraz badaniu bakteriologicznemu, ponieważ kamicy często towarzyszą wtórne infekcje bakteryjne. Aby potwierdzić obecność złogów oraz określić ich ilość i rozmiary niezbędna jest diagnostyka obrazowa. Zdjęcie RTG umożliwia dokładne zobrazowanie pęcherza moczowego oraz całej cewki moczowej. Jednak kamienie cystynowe i moczanowe w mniejszym stopniu cieniują na zdjęciach rentgenowskich, wówczas czulszą metodą będzie badanie ultrasonograficzne.

Leczenie:

Jeśli złogi są niewielkie możliwe jest ich usunięcie metodami farmakoterapii. Zmiana diety wpływa na pH moczu i tym samym może doprowadzić do rozpuszczenia kryształów. Zmianie diety musi towarzyszyć odpowiednio dobrana antybiotykoterapia. Duże złogi wymagają usunięcia chirurgicznego czyli wykonania zabiegu cystotomii. Usunięte w ten sposób kamienie podlegają następnie analizie w laboratorium i w zależności od wyniku wdrożone zostaje postępowanie mające zapobiegać nawrotowi choroby.